TheCower
Üye
Neysem oyum; ben buyum!
Insan ve kişiliği...
Görüyorum. Yakınlarda bir yerlerde, hayır hayır tam dibimde birşeyler oluyor. Herkes burda, ben nerdeyim? Bir tek ben mi farklıyım? Yoksa herkes farklı da ben mi aynıyım? Dur bir dakika. Ben neyim, nasılım, nasıl olmalıyım?
Bence toplumsal sorunlardan birisi olan ve çoğu ergen sayılabilecek genç insanların içinde olduğu Sürü psikolojisinin üzerinde biraz durmak gerekli. Toplum içinde yalnızlık, varlık içinde yokluk gibi birşeydir ki insan toplumdan kopamıyor, hep bir gruba dahil olma sürecinde ve bu aşama aşama ilerliyor. Bilmiyorum hangimiz yalnızlığı tattık, hangimiz yaşadık.
Yaradılış gereği olsa gerektir ki, insan çiftiyle birlikte yaratılmıştır. Felsefi bir açıdan bakacak olursak, Yaradan dan başka hiçbirşey tek değildir, teklik, yalnızlık onundur. Bunu biliyoruz. Biz, yalnızlığa alışkın değiliz. Bu yüzden bize anormal gelir yalnızlık. Ve biz, yalnız kalamıyoruz.
Görüyorum, uzağımda hiç değil, burnumun ucunda. Birkaç genç takılır, diğer bir vatandaş da yalnızdır, bu gruba dahil olmaya çalışır. Bunun için de davranışları değişir, kısacası benliğini çürütür, kendini grubun davranışlarına adapte eder.
Dahası mı? Sonrasında ne olur dersin? Tabiki o bireyin davranışları, katılmayı istediği grubun özelliklerine kayar. Bu da toplumdaki insanların sürü halinde aynı tür davranışları sergilediğini gösterir. Bakınız. Aynı tür davranışların içinde bütün kötü alışkanlıklar alkol, tütün, küfür, emo tarzı ergenler, normal ve çekilmeyecek duruma gelen ergenler vardır ki etrafımda bolca var bunlardan
Toplum, aslında biziz, toplumu oluşturan bizleriz. Biz, ne kadar iyi karaktere, kişiliğe sahipsek, toplumun özelliği de odur. Her insanın kişiliği farklıdır, karakteri değişkendir. Huyları çeşit çeşittir. Bu gruba katılma isteği de yalnızlıktan kurtulmak içindir. Bu gereklidir ancak, gruba girerken de çıkacakken de kendiniz olun, bırakın siz böyle olun, kendinizi olduğunuz gibi dışa yansıtın. Tanıdık gelir mi üstadımızın sözüdür: "Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol "
Bir düşünelim. Biz nasıldık, nasıl olduk? Yeri gelir davranışlarımız karşısında kendimizi dahi tanıyamaz hale geliriz. Biz böyle miydik? Evet, buna bir dur dememiz gerekiyor. Şahsen bunu yapmalıyız görüşündeyim. Bunun farkında olmayanlara yol göstermek de bize düşüyor. Biz farkında olalım, olmayanları uyaralım. Ve diyelim ki: Neysem oyum, ben buyum!
Görüyorum. Yakınlarda bir yerlerde, hayır hayır tam dibimde birşeyler oluyor. Herkes burda, ben nerdeyim? Bir tek ben mi farklıyım? Yoksa herkes farklı da ben mi aynıyım? Dur bir dakika. Ben neyim, nasılım, nasıl olmalıyım?
Bence toplumsal sorunlardan birisi olan ve çoğu ergen sayılabilecek genç insanların içinde olduğu Sürü psikolojisinin üzerinde biraz durmak gerekli. Toplum içinde yalnızlık, varlık içinde yokluk gibi birşeydir ki insan toplumdan kopamıyor, hep bir gruba dahil olma sürecinde ve bu aşama aşama ilerliyor. Bilmiyorum hangimiz yalnızlığı tattık, hangimiz yaşadık.
Yaradılış gereği olsa gerektir ki, insan çiftiyle birlikte yaratılmıştır. Felsefi bir açıdan bakacak olursak, Yaradan dan başka hiçbirşey tek değildir, teklik, yalnızlık onundur. Bunu biliyoruz. Biz, yalnızlığa alışkın değiliz. Bu yüzden bize anormal gelir yalnızlık. Ve biz, yalnız kalamıyoruz.
Görüyorum, uzağımda hiç değil, burnumun ucunda. Birkaç genç takılır, diğer bir vatandaş da yalnızdır, bu gruba dahil olmaya çalışır. Bunun için de davranışları değişir, kısacası benliğini çürütür, kendini grubun davranışlarına adapte eder.
Dahası mı? Sonrasında ne olur dersin? Tabiki o bireyin davranışları, katılmayı istediği grubun özelliklerine kayar. Bu da toplumdaki insanların sürü halinde aynı tür davranışları sergilediğini gösterir. Bakınız. Aynı tür davranışların içinde bütün kötü alışkanlıklar alkol, tütün, küfür, emo tarzı ergenler, normal ve çekilmeyecek duruma gelen ergenler vardır ki etrafımda bolca var bunlardan
Toplum, aslında biziz, toplumu oluşturan bizleriz. Biz, ne kadar iyi karaktere, kişiliğe sahipsek, toplumun özelliği de odur. Her insanın kişiliği farklıdır, karakteri değişkendir. Huyları çeşit çeşittir. Bu gruba katılma isteği de yalnızlıktan kurtulmak içindir. Bu gereklidir ancak, gruba girerken de çıkacakken de kendiniz olun, bırakın siz böyle olun, kendinizi olduğunuz gibi dışa yansıtın. Tanıdık gelir mi üstadımızın sözüdür: "Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol "
Bir düşünelim. Biz nasıldık, nasıl olduk? Yeri gelir davranışlarımız karşısında kendimizi dahi tanıyamaz hale geliriz. Biz böyle miydik? Evet, buna bir dur dememiz gerekiyor. Şahsen bunu yapmalıyız görüşündeyim. Bunun farkında olmayanlara yol göstermek de bize düşüyor. Biz farkında olalım, olmayanları uyaralım. Ve diyelim ki: Neysem oyum, ben buyum!
